سلام و درود با نام و یاد خداوند متعال و درود بر پیشکسوتان ورزش به خصوص اساتید و سینه سوختگان کاراته و کسب اجازه از محضر آنان اینجانب علی انوری متولد ۱۳۴۸ دارای درجه مربیگری ممتاز ملی دان ۷ کاراته، در طول ۳۶ سال سابقه فعالیت در این رشته و طی نمودن مراحل هنرجویی، قهرمانی و مربیگری تصمیم گرفتم نتایج فعالیت های خود را در طول نزدیک به چهار دهه را جمع آوری و بعنوان یک رزومه حرفه ای و ورزشی از دیدگاه خودم را در مورد کاراته و نوع پیشرفت آن در ایران و کشورهای دیگر را بیان نمایم. چندین صفحه در مورد فعالیت و مسیر حرکت کاراته از سال ۱۳۶۶ تا کنون را نوشتم ولی احساس کردم در جایگاهی نیستم که چنین اظهاراتی را در این رزومه عنوان نمایم در صورتیکه پیشکسوتان گرانقدر هستند که اشراف به این موضوع دارند و سکوت اختیار کرده اند به همین منظور صلاح دیدم فقط در مورد کاراته نظر شخصی خود را بیان کنم. امروز پنجم ماه مبارک رمضان برابر با دهم خرداد ۱۳۹۶ روزی ماندگار خواهد بود چون مراسم تشیع پیکر یکی از اساتید و پیشکسوتان بزرگ کاراته کشور حاج اکبر اکرامی رئیس سبک شیتوریو شیتوکای، استادی برجسته ، با اخلاق و متین، مدیر شایسته با کوله باری از تجربه و از ستون های قدرتمند فدراسیون کاراته در سن ۶۲ سالگی برگزار میگردد، روحش شاد و یادش گرامی باد. کاراته یکی از رشته های رزمی شناخته شده در جهان می باشد و در دو بخش کاراته کنترلی و غیر کنترلی (کیوکوشین) مطرح و فعال هستند.
کاراته کنترلی که مد نظر بنده میباشد:
کاراته کنترلی از چهار سبک اصلی شوتوکان، شیتوریو، گوجوریو و وادوریو تشکیل شده است و هر سبک از چندین شاخه تشکیل شده که هرکدام انجمن و ریاست جهانی مستقل دارند که تمامی سبک ها در یک قالب کومیته و کاتا با شرایط و مقررات یکسان زیر نظر فدراسیون جهانی کاراته فعال هستند.
در ایران نزدیک به ۵۰ سبک کنترلی به صورت رسمی زیر نظر فدراسیون کاراته می باشد و همین تعدد سبک ها موجب رقابت در سطح کشور گردیده است که میتوان بعنوان نقاط مثبت به آن نگاه کرد و البته همین تعدد سبک ها مشکلات و نقاط منفی هم دارد که من خود را در جایگاه انتقاد در این رابطه نمی دانم.
کاراته -دو
به معنی روش مبارزه و دفاع کردن با دست های خالی
کاراته همانگونه که بسیاری از بزرگان گفته اند هنر رزمی جوانمردان می باشد، در کاراته ورزشکار می آموزد که چگونه ضربات خود را کنترل نموده و از آسیب زدن جلوگیری نماید.
در نگاه اول مردم کاراته را جزو ورزش های خشن و پر برخورد که حس خشونت و جنگندگی را به همراه دارد، تصور می کردند و تمایل به فعالیت در این رشته برای خود و فرزندانشان نداشتند و به مرور زمان متوجه شدند که کارانه یکی از جذاب ترین رشته های رزمی می باشد و در حال حاضر پرطرفدارترین ورزش در دنیا محسوب میشود.
کاراته از دیدگاه بنده به غیر از یک رشته ورزشی ، یک هنر و علم محسوب می شود که به ده مورد آن به شرح زیر اشاره مینمایم:
١-با تمرین موجب افزایش قدرت جسمی ، تناسب اندام ، سلامتی ماندگار می گردد. ۲-موجب آرامش اعصاب و روان و تمرکز داشتن همراه با اعتماد به نفس می گردد.
۳-کاراته داروی ضد استرس و هیجانات عصبی بوده و ورزشکار با آرامش می تواند با مشکلات مقابله کند.
۴-کاراته نظم ، احترام ، افتادگی ، گذشت و اخلاق نیک را به همراه دارد.
۵-در کاراته ، ورزشکار همیشه احساس جوانی ، شادابی دارد.
۶-در کاراته ، ورزشکار همچون لباس سفید روح و جسم پاک و صیقل یافته داشته و کینه و ناجوانمردی معنایی ندارد.
۷-کاراته هنر مبارزه و دفاع با دستان خالی می باشد، پس ورزشکار توانایی آن را دارد در اوج قدرت در زمان خشم خود را کنترل کند.
۸-در کاراته ، ورزشکار توانایی آن را دارد که از حداقل زمان با استفاده از تمرکز و سرعت بالا حداکثر استفاده را نماید و به نتیجه مطلوب در مسابقات برسد.
۹-کاراته را یاد می گیریم که قهرمان شویم و عنوان قهرمانی چون زودگذر است یاد میگیریم در کنار قهرمانی ، اخلاق و گذشت را سرلوحه زندگی کنیم.
۱۰-شروع تمرین کاراته با احترام و پایان آن نیز با احترام می باشد پس احترام در کاراته واجب است به خصوص به پیشکسوتان ورزشی، در هر رده و مقامی که هستیم فراموش نکنیم مقام و جایگاه پایانی دارد و احترام و اخلاق نیک پایان ناپذیر است.
ده موردی که ذکر شد چکیده ای از تجربیات بنده بود که عنوان کردم، در این رشته رزمی در طول نزدیک به چهار دهه فعالیت مستمری که داشتم خودم شخصا تجربه نمودم که ورزش برای تمامی سنین لازم و ضروری می باشد و کاراته نوعی دارو جوانی و ضد پیری محسوب می شود و ورزشکار در هیچ زمان و سنی احساس خستگی نکرده و همیشه شاد و سرحال خواهد بود.
من در مربیگری نگاه ویژه ای به رده سنی نونهالان ۴ سال به بالا دارم و از تدریس به آنان لذت برده و هیچوقت احساس خستگی نداشته و همیشه در کنار این فرشتگان به آرامش رسیده ام.
امیدوارم در آینده مسئولین در این رده سرمایه گذاری بهتری نمایند چون آینده و شکوفایی هر رشته و افتخار آفرینی طولانی مدت بستگی به حمایت قوی در رده های سنی پایه دارد.
همچنین در رده سنی بالای ۵۰ تا ۶۵ سال هنرجویانی هستند که من احترام خاصی به این بزرگواران قائل بوده و با افتخار به آنان آموزش داده و از روحیه و انرژی مثبت آنان انرژی میگیرم و متقابلا از اخلاق و رفتار آنان در مربیگری خود استفاده می نمایم. این عزیزان هیچوقت احساس خستگی نکرده و شاد و سرحال هستند.
نهایتا نتیجه می گیریم کاراته را در هر سنی می توان ادامه داد و پایانی ندارد.
کلیه مطالبی را که بیان کردم در کشور های اروپایی و آسیایی تجربه کرده و به چشم خود نظاره گر بوده ام ، بخصوص در ژاپن. احترام ، تواضع ، نظم فارغ از هرگونه مقام و قدرتی ارزشمند تر میباشد و متاسفانه در کشورمان کم رنگ است. من به عنوان عضو کوچکی از این دریای بی کران آرزو می کنم روزی برسد که پیشکسوتان و اساتید گرانقدر که زحمات فراوانی در این رشته کشیده اند و ستون های قدرتمند کاراته می باشند به جایگاه اصلی خود رسیده و یاد بگیریم به پیشکسوتان خود در هر زمینه احترام گذاشته و قدرت و مقام جلوی این امر را نگیرد.
امیدوارم مسئولین کاراته با برنامه ریزی مناسب و منطق، شایسته سالاری را رواج دهند تا در اولین المپیک کاراته ۲۰۲۰ ژاپن موجب سر افرازی پرچم میهن عزیزمان گردند.
مطلب پایانی:
با تشکر از استاد نصرالله کاکاوند(رئیس سبک شیتوریو سی شین کای که تکنیک و تاکتیک کاراته را از ابتدا به من آموخت و همچنین افتخار همکاری به عنوان دبیر سبک از سال ۱۳۷۵ تا ۱۳۸۶ داشتم.
با تشکر از استاد محمد بهبودی (رئیس وادوریو) که از سال ۱۳۸۶ افتخار همکاری با ایشان را به عنوان دبیر سبک داشتم.
با تشکر از استاد محمد متقیان نژاد(رئیس سبک شیتوریو شوکوکای یونیون) که از سال ۱۳۸۸ افتخار همکاری با ایشان به عنوان عضو کمیته فنی و دبیر سبک را دارم.
با تشکر از استاد امیر همسایه (رئيس جوجیتسو و کوبودو ایران که از سال ۱۳۸۸ افتخار همکاری به عنوان عضو هیئت رئیسه و کمیته فنی را دارم.
در طول ۳۶ سال فعالیت و موفقیت های ورزشی و اجتماعی مدیون کسی هستم که الگوی زندگی و قهرمانی من بود.
آموخت که چگونه با سختی ها و مشکلات مبارزه کنم.
آموخت که همیشه توکل به خدا داشته و جوانمردی ، مهربانی و احترام به بزرگان را پیشه راه کنم.
آموخت که مغرور قهرمانی نگردم چون پایان پذیر است و همیشه پهلوان صفت باشم چون ماندگار است.
ایشان مادر گرانقدر و بزرگوارم می باشد که با دعا و حمایت هایش به اوج موفقیت های ورزشی ، اجتماعی و زندگی رسیدم و همیشه شکر گذار خداوند منان هستم.
آرزوی سلامتی برای تمامی مادران و پدران از ایزد متعال خواهانم به خصوص مادر عزیزم که زیباترین نام جهان است و همتایی ندارد. پروردگارا پدر گرانقدرم را بیامرز و سایه مادرم را همیشه بالای سرم محفوظ بدار.
با تقدیم احترام و آرزوی سلامتی برای تمامی پیشکسوتان و اساتید ورزش
على انوری
